Często słyszymy, że dziecko pojawiając się na tym świecie jest czystą kartą. Nic bardziej mylnego. Rodzimy się już z częściowo zapełnionym bagażem emocjonalnym, którego zawartość ma nie tylko wpływ na nasze zachowania jako niemowlę, ale jest też podstawową bazą do tego, jakie emocje, jakie sytuacje i jakich ludzi będziemy do siebie przyciągać od pierwszych chwil po narodzeniu do momentu uwolnienia zablokowanych emocji lub, no cóż… do końca naszego życia.
W dzisiejszym artykule zapraszam do przyjrzenia się sobie i swoim emocjom podczas Emocjonalnej Podróży w Czasie. Przejdziemy przez etapy emocjonalnego rozwoju człowieka od około 9 miesięcy przed fizycznym poczęciem aż do osiągnięcia dorosłości. Staniemy się więc na chwilę samym sobą sprzed fizycznego poczęcia, spędzimy czas w łonie naszych mam. Zobaczymy od innej strony nasz własny poród, niemowlęctwo. Przyjrzymy się sobie jako dzieciom i dotrzemy do własnej dorosłości.
Poszczególne etapy opracowane zostały zgodnie z podziałem zablokowanych emocji, jakiego używamy w pracy Kodem Emocji®.
Zapraszam Cię do Twojej własnej Emocjonalnej Podróży w Czasie. Kto by pomyślał, że taka podróż w ogóle jest możliwa?
Chronologiczna Linia Emocji
Przed zejściem w cielesność nasza Dusza ma już gotowy plan tego, czego chce doświadczyć w życiu, które nadchodzi. Przykładowo, jeśli chce nauczyć się cierpliwości – wybiera ród, który dostarczy jej najlepszą sposobność do tej nauki. Może to być ród, gdzie jego członkowie mają problem ze złością, niecierpliwością i wiele rzeczy wytrąca ich z równowagi. Jeśli chce nauczyć się wybaczania – może wybrać ród, gdzie zapiekła jest postawa urazy, a na swojej drodze spotka osoby, które wyrządzą jej „wielką krzywdę”. A tak naprawdę dadzą jej prezent, który sprawi, że Dusza pozna wybaczenie i ewoluuje na swojej indywidualnej drodze powrotnej ku Bezwarunkowej Miłości. To tylko uproszczone przykłady mające pokazać ogólny schemat, jeśli taki w ogóle istnieje.
Emocjonalna podróż w czasie
Przystanek 1 – około 9 miesięcy przed fizycznym poczęciem czyli emocje sprzed poczęcia
Na około 9 miesięcy przed fizycznym poczęciem, Dusza pojawia się już w energetyce wybranego rodu i wybranych rodziców. Oni poprowadzą ją najlepiej jak mogą do zrealizowania założonego przez nią celu. Oczekując na fizyczne poczęcie Dusza ma już dostęp do emocji – w jakimś stopniu własnych, w jakimś stopniu rodowych i jest w stanie już je blokować w swoim systemie energetycznym.
Emocje blokowane w tym czasie Kod Emocji® nazywa emocjami sprzed poczęcia. O emocjach sprzed poczęcia wiemy najmniej – cała rzeczywistość sprzed poczęcia dzieje się poza ziemskim czasem i przestrzenią. Trudno jest zrozumieć ją przez pryzmat świadomego umysłu i ubrać w słowa.
Emocje sprzed poczęcia
Bazując na mojej własnej praktyce z klientami, mogę wyróżnić trzy rodzaje zablokowanych emocji sprzed poczęcia. Jednym typem mogą być emocje własne Duszy. Wynikające na przykład ze strachu przez tym, jak będzie na Ziemi i czy uda się jej „zrealizować założony plan”. Lub może to być smutek związany z faktem oddzielenia się od Bezwarunkowej Miłości i przejścia procesu zapomnienia. Niezbędny do wejścia w ziemski matriks.
Drugim typem emocji sprzed poczęcia mogą być emocje rodziców.
Dusza będąc już w ich energetyce ma kontakt z ich emocjami. Wszelkie trudne momenty, które spotykają rodziców na ziemskim planie odczuwa także ich „przyszłe” dziecko i może przechwytywać i blokować te emocje we własnym polu energetycznym.
Kolejnym rodzajem emocji sprzed poczęcia mogą być zablokowane emocje całego rodu. Dusza jest już w jego energetyce, ma też więc kontakt z zablokowanymi emocjami żyjących krewnych, nieżyjących przodków oraz, jak twierdzą niektóre teorie, krewnych, którzy mają dopiero przyjść na świat w przyszłości. Po etapie oczekiwania następuje fizyczne poczęcie i Dusza wciela się w materię.
Emocjonalne podróż w czasie
Przystanek 2 – moment fizycznego poczęcia – emocje dziedziczone
Nikt nie poddaje w wątpliwość, że dziecko otrzymuje geny fizyczne po swoich biologicznych rodzicach – pewna pula po mamie, pewna po tacie. Łatwo jest także zauważyć, że dzieci mają podobne cechy charakteru rodziców oraz że przejawiają ich zachowania.
Na etapie fizycznego poczęcia dziecko nie otrzymuje jednak tylko fizycznych genów (energia skondensowana, upakowana, przyjmująca postać widzialnej fizycznej materii), ale również część nieprzepracowanego bagażu emocjonalnego rodziców (emocje to przecież też energia, tylko o innej częstotliwości, nie jest materialna). Z całego kotła możliwości dobierane są zarówno „geny fizyczne” definiujące na przykład kolor oczu, włosów, budowę ciała, kształt uszu. Jak i różnego rodzaju choroby wrodzone (tylko jeśli są kompatybilne z doświadczeniem, jakie Dusza ma wynieść z wcielenia). Dobierane są również „geny niefizyczne” m.in. cechy osobowości oraz część zablokowanych przez rodziców emocji. Emocje te będziemy nazywać emocjami dziedziczonymi.
Po tym etapie dziecko zaczyna rozwijać się w łonie mamy. Na ten moment w swoim bagażu emocjonalnym prawdopodobnie ma już zablokowane emocje sprzed poczęcia oraz pulę zablokowanych emocji dziedziczonych.
Emocjonalna podróż w czasie
Przystanek 3 – w łonie mamy, czyli emocje prenatalne
Podczas okresu prenatalnego Dziecko doświadcza całej masy bodźców, którym towarzyszą emocje. Wraz z rozwojem dziecka bodźce te są coraz bardziej przez nie zauważane i rozumiane, faktem jest jednak, że istnieją od samego początku.
Mimo, że dziecko w okresie prenatalnym ma tylko zalążek inteligencji emocjonalnej, która będzie rozwijać się dopiero później, nie znaczy to, że nie odczuwa częstotliwości emocjonalnych oraz że nie jest w stanie „złapać” w swój system energetyczny emocji z otoczenia. Jest i dzieje się to całkiem często – emocje te Kod Emocji® klasyfikuje jako emocje prenatalne.
Obserwuje się dwa główne typy emocji prenatalnych.
Emocje własne dziecka (czyli te, które odczuwa i blokuje samo na skutek przytłaczającego bodźca/sytuacji) oraz emocje przejęte (przechwycone z otoczenia – najczęściej od mamy, taty oraz osób, które często przebywają obok kobiety ciężarnej. Rzadziej przechwycone z dalszego otoczenia – np. od postronnej osoby, która przechodziła ulicą w pobliżu jego mamy).
Sporą pulę emocji prenatalnych stanowią emocje z okresu okołoporodowego.
Coraz częściej mówi się, że poród jest jednym z najważniejszych momentów naszego życia i ma olbrzymi wpływ na to, w jaka stronę pójdzie nasz rozwój. Nie wywiera on wpływu tylko na nasza fizyczność, ale również na emocjonalność. Moment porodu jest jak wrzucenie mamy i dziecka w basen kipiących emocji. Zarówno ich własnych, jak i całego otoczenia: czy to personelu medycznego, czy osób uczestniczących podczas porodów obok. Istny gar trudnych emocji krążących dookoła nowo rodzącego się życia – i aż proszących o zakotwiczenie w ciele Dziecka.
Nie jesteśmy więc czystą kartą w momencie pojawienia się na tym świecie, mamy już swój bagaż emocjonalny, który może utrudniać nam start – częste budzenia się w nocy, nieutulony płacz, zwiększona potrzeba przebywania u rodziców na rękach, kłopoty z ssaniem piersi, alergie…
Przychodząc na świat i dorastając w nim dopuszczamy do siebie kolejne emocje, które nieprawidłowo przeżywane blokują się wewnątrz nas.
Emocjonalna podróż w czasie
Przystanek 4 – etap od narodzenia do śmierci czyli emocje zwykłe, przejęte i współdzielone
Życie na Ziemi wiąże się nieodłącznie z emocjami. To w jakim stopniu je zauważamy, szanujemy, akceptujemy, pozwalamy im przez siebie przepłynąć i odbieramy zawartą w nich informację stanowi naszą inteligencję emocjonalną. Rozwijamy ją przez całe życie i tylko od nas zależy do jakiego poziomu dotrzemy.
Życie dostarcza nam emocji zarówno łatwych, jak i trudnych. I jedne i drugie nieprawidłowo wyrażone mogą zablokować się w naszym ciele. W przypadku emocji łatwych (np. radości) zdarza się to dużo rzadziej. Natomiast w przypadku emocji trudnych – często – wielokrotnie łatwiej jest wyprzeć taką emocję niż się w niej zagłębić i usłyszeć jej przekaz.
Jeśli chodzi o emocje od momentu narodzenia do momentu śmierci, to Kod Emocji® wyróżnia emocje zwykłe, przejęte i współdzielone.
Emocje zwykłe to takie, które wytwarzamy sami w swoim organizmie na skutek trudnej sytuacji i z powodu przytłoczenia ową sytuacją wypieramy to, co czujemy.
Emocje przejęte to emocje, które wytworzył ktoś inny w naszym otoczeniu. Emocja zarezonowała w nas, nie daliśmy jej dojść do głosu, wobec czego zagościła na stałe w naszym ciele. Trzecim typem są emocje współdzielone. Zdarzają się najrzadziej, ponieważ do ich zaistnienia potrzeba kilku czynników. Trzeba być świadkiem trudnej sytuacji przynajmniej z jedną inną osobą, poczuć w tym czasie tą samą emocję i zablokować ją wspólnie.
Emocjonalna Podróż w Czasie – zakończenie
Dlaczego w ogóle o tym piszę? Ponieważ szanując i kochając Ciebie, chcę abyś wiedział, co może tkwić w Twoim wnętrzu. Warto przejrzeć swój bagaż zablokowanych emocji i zneutralizować je – dać sobie szansę na zdrowe, szczęśliwe i długie życie.
Dorosła osoba ma zablokowanych między 100 a 1000 emocji. Emocje te mają na nas duży wpływ. Niezauważone i pozostawione same sobie blokują naturalny przepływ energetyczny w naszym ciele i są jedną z przyczyn chorób fizycznych i emocjonalnych. Bardzo często lecząc dane schorzenie usuwamy lub zagłuszamy tylko jego objawy. Bierzemy antydepresanty, usuwamy chirurgicznie zmiany skórne lub poddajemy naświetlaniu guzy. A tak naprawdę choroba fizyczna lub emocjonalna to już tylko manifestacja tego, co upchaliśmy pod własny dywan – m.in. emocje. Nieodłączną częścią konwencjonalnego procesu leczenia powinno być zneutralizowanie zablokowanych emocji i stresów czyli wyeliminowanie korzenia naszych chorób, aby te nie mogły ponownie w nas odrosnąć. A Kod Emocji® to tylko jedno z narzędzi, aby to osiągnąć.
Jeśli myślałeś, że nie dotyczy Cię temat zablokowanych emocji… to cóż, teraz już wiesz, że jest to bardzo mało prawdopodobne.
Dotarliśmy do końca naszej podróży. Czy spojrzysz na siebie teraz tak samo jak na jej początku?
